чуло се, како се у два маха згрозио, а из груди му се јасно отео узвик: „Ух“!.. И сав пребледе, и ђипи са столице....

Попа је био донео и свето причешће, па је после исповести требало да причести болесника. Али се нешто дуго предомишљао, и после дугог ћутања и предомишљања — удостоји овог великог грешника свете тајне причешћа...

XXVII.

Веше наступила последња трећина месеца јула. Газда Новак нити мре, нити му лакше бива.... Поручи да опет дође попа. Попа одмах дође. Једва чујним гласом рећи ће му Новак: „Попо! Да ме опростиш у цркви пред народом три пут.“ Попа обећа да ће учинити. Чим прва недеља дође, попа после службе Божје изађе из олтара, стаде на оно место где се апостол чита, па ће јасним гласом рећи: „Браћо, хришћани! Наш брат, наш комшија Новак, од дужег времена болује и бори се с душом. Помолимо се Богу,