мени није десила несрећа? Ти само поћи, па се не бој.

И пружи му руку у опроштај, а Перо је чврсто стиште, стегну и — излети из собе.

Пред вратима застаде и бризну у плач.

X.

Сусрет са старим познаником у вароши М.....

Пошто је стегнуо јуначко срце своје и сам се кренуо на пут, стиже Перо, након два дана, у чувену варош М..... и одсједе у великом и славном хотелу „Код Балкана". Овдје већ није затекао ни младу, ни лијепу собарицу, што га је врло обрадовало, јер се бијаше почео прибојавати, да га наскоро и Данило не остави. Некаква нарумењена усиђелица указа се пред њим и, љубазно се осмјехујући, показа му собу, Перо, старајући се да што мање времена изгуби, честито и не погледа на њу, него се одмах поче чистити и уређивати. Очешља се лијепо и раздијели