разноврсне ствари. О чивилуку извешаше старије аљетке што се ређе употребљавају. У ходнику наместише дугачки сто, клупе и столице, а у орманче поређаше срчалук, кутије за кафу и шећер и друге такве ствари за послужење....

Видосав би и стару кућу преобразио: скинуо би високи кров и покрио ћерамидом као што ради данашњи свет. Али чича Витору не може нико доказати да сме такнути у кров и темељ те старе куће у којој се родио, одрастао и век вековао. То би било као да би дарнуо у светињу. Зато јој Видосав само обели чађаве дуварове, омалтериса рупчаге и пукотине, донесе иловаче те је наби у оне локве по кући и изравна под. Ружица ориба наћве, сланицу, лопаре и остало дрвено посуђе, те је све изгледало као смиље. Све ствари нађоше своје место и у кући се заведе сталан ред.

То исто би и са осталим зградама: свуда се избриса паучина и црвоточина, претресоше се хаљине, ишчукаше и изнеше на сунце да се проветре, па се наместише на своје место. У сарачани беше крв и лом, и Видосав се дуго размишљао док се решио да то рашчисти. Шта ти не беше у тој сарачани! Старих поцепаних опанака, заворњева, брњица разне величине, опуте, фишеклија и кајиша позеленелих од буђа, кутија без дна, чутура са избијеним колом, ексера, фесова масних и излизаних, копорана без рукава, шајтова, чепова обручева.... Нешто извешано,