је дете дика очина а рђаво срамота материна.“ Матере! утубте добро ову пословицу, ваша, само ваша је дужност да децу одгајате то вам пословица и сама каже, и зато вам за добро дете фале недаје; јер ко плати оно, што је дужан, никакве фале незаслужује.

Матере, неосврћ те се на то, што кад коме вратите дуг а он вам каже фала. Код данашња непоштења узима се за срећу, кад ко без суда врати дуг, зато се и говори фала, ал та фала више се Бога ради казује, него оног коме се казује. Вели се, фала Богу, што те је умудријо да ми платиш, јер тешко да би ти од своје воље то учинио. Матере, најпре се на вашем крилу љуља дете понда му тек отац прави колевку, колко је мекше материно крило од дрвене колевке, толико је већа дужност ваша од његове. Матере отац је само родитељ а ви сте ранитељ. Од вас зависи оћел вам дете добро ил рђаво бити, ви га будите, ви га успављујете.

Кад га будите с босиљком га будте; благословом а не клетвом, па ће вам на добро устати. Кад га успављујете песмом га успављујте а не грдњом, па ће му и срећа певати. Прва реч, што је дете изусти, мати му је у уста метла. Ако је лепа дично ће ти мајко дете шње бити, ако гадна прву ће тебе окаљати. Вукова мати била је најпакоснија зипаруша у околини, није ни чудо што јој је син злобан и осветљив био.